ਔਰਤ ਦਿਹਾੜਾ ਤੇ ਕਲਾਰਾ ਦਾ ਜਨਮ

ਚੰਡੀਗੜ .ਬਾਰ੍ਹਾਂ ਸੌ ਪਚਾਨਵੇਂ ਸੈਕਟਰ ਬਾਈ... ਤੇਈ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਅਠ ਮਾਰਚ ਉਨੀ ਸੌ ਅਠਾਸੀ.ਮੈਂ ਤੇ ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਦੋਵੇਂ ਹਾਂ .ਤੀਸਰਾ ਹੈ ਜਸਪਾਲ ਸ਼ੇਤਰਾ(ਉਹ ਅੱਜ ਕੱਲ ਕਨੇਡਾ ਵਿੱਚ 'ਸਾਊਥ ਏਸ਼ੀਅਨ ਅਬਜਰਬਰ' ਅਖਬਾਰ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ . ਚੌਥਾ ਇੱਕ ਬਾਲ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਕੱਲ ਆਉਣਾ ਹੈ. ਇਸ ਸਮੇਂ ਜਣੇਪੇ ਦੀ ਮੱਦਦ ਲਈ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਕੁਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਆਈ ਸੀ ਪਰ ਮੇਰੇ ਟਾਂਗੇ ਵਾਲੇ ਕੈਲੂ ਮਾਮੇ ਦੀ ਮੌਤ ਦੀ ਖਬਰ ਵੀ ਉਹਦੇ ਮਗਰ ਹੀ ਆ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਜਾਣਾ ਪੈ ਗਿਆ ਸੀ . ਜਿਸੇ ਵਕਤ ਵੀ ਪੀ ਜੀ ਆਈ ਜਾਣਾ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮੈਂ ਜਸਪਾਲ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਲਿਆ ਹੈ .

ਮੇਰੇ ਜ਼ਹਨ ਵਿੱਚ ਅਠ ਮਾਰਚ ਘੁੰਮ ਰਿਹਾ ਹੈ-ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਕੌਮਾਤਰੀ ਦਿਨ ਤੇ ਕਲਾਰਾ ਜੈਟਕਿਨ ਦੀਆਂ ਲੈਨਿਨ ਨਾਲ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਹੱਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਉਹਦੀ ਚਰਚਾ.

ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੇ ਘਰ ਇੱਕ ਬਾਲੜੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਅੱਜ ਦੇ ਕਿਰਤੀ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਦਿਵਸ ਤੇ ਬਾਹਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤਾਵਲੀ ਹੈ. ਮੇਰੀ ਪਤਨੀ ਗੁਰਮੇਲ ਡਾਹਢੀ ਔਖ ਵਿੱਚੀਂ ਗੁਜਰ ਰਹੀ ਹੈ . ਵਾਰ ਵਾਰ ਪੀੜਾਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ..ਉਹ ਕਮਰੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੈ ਤੇ ਮੈਂ ਤੇ ਪਾਲੀ ਬਾਹਰ ਬੈਠੇ ਹਾਂ. ਮੈਂ ਵਾਰ ਵਾਰ ਅੰਦਰ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ ਤੇ ਫਿਰ ਪਾਲੀ ਨਾਲ ਸਲਾਹ ਕਰਨ ਲਈ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ. ਦੁਪਹਿਰ ਢਲ ਚੁੱਕੀ ਹੈ.ਅੱਗੇ ਰਾਤ ਆ ਜਾਣੀ ਹੈ. ਸਾਡੇ ਹੇਠ ਵਾਲੇ ਯਾਨੀ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਪੋਰਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਬੰਤ ਬਰਾੜ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ .ਪਰ ਬੰਦਨਾ ਕਿਥੇ ਹੈ , ਤਾਨਿਆ ਕਿਥੇ ਹੈ ..

ਤੇ ਅਸੀਂ ਮੈਂ ਤੇ ਪਾਲੀ ਗੁਰਮੇਲ ਨੂੰ ਪੀ ਜੀ ਆਈ ਲਿਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ. ਮੈਂ ਹੋਣ ਵਾਲੀ ਬਾਲੜੀ ਦਾ ਨਾਂ ਸੋਚ ਰਿਹਾ . ਨਾਂ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਹੈ –ਕਲਾਰਾ.

ਪਰ ਪੀ ਜੀ ਆਈ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਚੈਕਿੰਗ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਵੇਰੇ ਆਉਣ ਦੀ ਤਾਕੀਦ ਕਰ ਸਾਨੂੰ ਘਰ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ ਤੇ

ਰਾਤ ਭਰ ਅਸੀਂ ਜਾਗ ਕੇ ਕੱਟਦੇ ਹਾਂ. ਬਾਹਰ ਵਿਹੜੇ ਵਿੱਚ ਪਾਲੀ ਪਿਆ ਹੈ. ਮੈਨੂੰ ਉਸ ਰਾਤ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ

ਦਾਈ ਦਾ ਕੀ ਮਹੱਤਵ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ...ਕਿ ਪੈਦਾਵਾਰ ਦੇ ਇਸ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਕੁਦਰਤੀ ਕਿਰਤ ਵੰਡ ਨੇ ਸਾਰੀ ਪੀੜ ਮਾਂ ਨੂੰ ਬਖਸ਼ ਦਿੱਤੀ ਹੈ.

ਤੇ ਨੌਂ ਮਾਰਚ ਦੀ ਸਵੇਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਮ ਸਮੇਤ ਕਲਾਰਾ ਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਪਣੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੋਹਲੀਆਂ .

ਅਠ ਮਾਰਚ ਦੀ ਆਥਣ ਅਤੇ ਨੌਂ ਮਾਰਚ ਦੀ ਸਵੇਰ ਸਾਡੇ ਤੇ ਸਾਡੇ ਕਰੀਬੀ ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਸਾਰੀ ਵਚਿਤ੍ਰਤਾ ਸਮੇਤ ਅਮਿੱਟ ਯਾਦ ਬਣ ਕੇ ਸਮਾ ਗਈ.

ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਵੀ ਕਿਤੇ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਕਲਾਰਾ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਅਠ ਮਾਰਚ ਤੇ ਉਸ ਮਹਾਨ ਜਰਮਨ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਆਗੂ ਦੀ ਯਾਦ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਆਉਂਦਾ ਹੈ.